En toen was het einde daar.

Lieve Lezertjes!

Ik wil jullie even bedanken dat jullie mijn blog gelezen hebben. Ik heb genoten van jullie reactie. Helaas, het einde is nu aangebroken ! Wat ging dat ongelooflijk hard. Ondertussen ben ik alweer een goede 10 dagen thuis. Ook die tijd is alweer snel voorbij gegaan. Ik moet eerlijk toegeven dat ik verbazingwekkend snel ben omgeschakeld naar 'het gewone' leven om het zo maar te zeggen. Die laatste 2 weken na foundation hebben we op één of andere manier toch een stuk afgebouwd. We hebben nog les gehad over relaties, huwelijk en seksualiteit. Echt super interessant moet ik eerlijk toegeven, toch nog handige informatie te weten gekomen.

C7 meets Foundation4Life.

De voorlaatste week is ingegaan! Het is gewoon niet te geloven dat het einde zo dichtbij komt. Nog slechts twee weken, enkele dagen,... De scriptie is vandaag officieel opgestuurd naar Roeline. Het laatste wat dus rest is dat zij er nog één keer doorheen gaat om het dan te printen en te bundelen. Hier op C7 moeten we enkel nog een presentatie maken van de scriptie. De kunst zit er in om daar niet te licht over te gaan, maar om juist iets sterks neer te zetten. Ik ben benieuwd hoe ik dat ga doen. Ik vertrouw erop dat het wel goed zal komen. Hoe ik het ga aanpakken weet ik nog niet helemaal, maar ik heb al enkele ideeën.

Samen aan de slag onder de Koninklijke vlag!

Rein is gaan solliciteren, dus wij hebben een middagje vrij. Dan moeten we het er van nemen en rustig alles bijwerken. Blogbericht, mails, kleine dingetjes. Je kent het wel. Tegelijkertijd kunnen we dan even de tijd nemen om uit te rusten van het geweldige Kids Camp. Na mijn laatste blog bericht is het relatief rustig geweest. Nu ja rustig, tijd om volledig te focussen op onze scriptie. Ik kan dan nu ook zeggen dat hij bijna officieel klaar is. Ik moet alleen nog één gesprek hebben met Corrie en dan kan ik de laatste dingetjes er aan doen. Gelukkig zijn we er dan vanaf, het is toch iets wat continue in je achterhoofd blijft spelen.

Ik ben nu 19!

Ik zeg het niet graag, maar de laatste dagen beginnen te naderen van dit schooljaar. Maar dit houdt niet in dat we het rustiger aan gaan doen, helemaal niet. Afgelopen weekend hebben we nog even een break gehad, voor weer even een paar heftigere weken. Voor dat weekend ben ik nog jarig geweest (vorige week woensdag). Ik heb er echt enorm van genoten. 

Ik ben weer boven water!

Ik ga eerlijk toegeven, iets wat ik dit jaar heb ontdekt is dat ik niet bepaald een regelmatige blogschrijver ben. Ik doe mijn best! In ieder geval, het is alweer een eeuwigheid geleden dat ik nog iets geschreven heb. Het 'Teach 'n' Train-weekend' is er geweest en bij het jaarlijkse Teens Training waren we ook weer van de partij. In beide weekenden hebben we echt ongelooflijk de kracht van de Heer dichtbij mogen ervaren.

Een korte update.

Vakantie was de boodschap van de afgelopen week. Heerlijk ontspannen, of toch proberen, op bezoek gaan bij mensen die je al een lange tijd niet meer gezien hebt en thuis zijn, gewoon thuis zijn. Ik had hier wel nood aan moet ik eerlijk toegeven. Vorige week hebben we drie dagen les gehad van Johan Selier. Een geweldig interessant persoon!

Weekend in de meest Noordelijke Provincie-hoofdstad van Nederland.

Weer een heel weekend vol actie achter de rug en het was FANTASTISCH! Jaja, dit keer bracht de auto ons helemaal naar het Noorden van Nederland, naar Groningen. Het is de meest noordelijke provincie-hoofdstad van Nederland, met slechts 0,82° verschil met Leeuwarden, Friesland. Maar inderdaad, dit was een enorm lange reis. 3 tot 4 uur in de auto zitten. Als je aankomt heb je het wel helemaal gehad moet ik eerlijk toegeven.

Actieweekend in 't Harde en uitrusten in Londerzeel.

Moest dit een boek zijn had ik gezegd: ik neem een blad papier en een pen en begon te schrijven, maar aangezien die tijden al ver achter ons liggen (wie schrijft er nu nog een boek met pen op een stuk papier?), open ik een nieuw tabblad op internet (ja mensen... Facebook staat zo goed als standaard open, dus zelfs de actie 'internet openen' kan ik overslaan).

Breeze is cool!

Ja inderdaad, ik ging weer schrijven en toen was PJV tienerkrokuskamp daar en toen een week les en dan weer een weekend en en en... Met andere woorden, we zijn er weer helemaal ingevlogen. Na vier dagen uitrusten zijn we vertrokken op kamp. Dit was een heel fijne ervaring. Voor het eerst als leiding mee op kamp bij tieners, ik heb wel al de tienergroep (REFLECT!) in Londerzeel geleid, maar een kamp is toch iets anders. Het was een aparte ervaring om de vriendinnen van mijn zus dan nog eens in de groep te hebben. Maar ja dat heb je als je zelf maar 2 jaar ouder bent dan de oudste tieners. Ik heb ervan genoten van het kamp.

Weer terug op Europese bodem.

Sinds dinsdagavond 1 maart loop ik weer rond op Belgische bodem. We hebben een goede reis gehad en zijn veilig toegekomen in Europa. Hier en daar hadden onze vliegtuigen wat vertraging, maar gelukkig waren we wel elke keer nog op tijd om in het juiste vliegtuig te stappen (één keer waren we bijna met de verkeerde mee). Enkel onze bagage had besloten om nog een nacht vakantie te nemen in Barcelona en kwamen dus een dag later pas aan. Gelukkig had ik de nodige souvenirs in mijn handbagage gestoken zo dat ik iedereen toch kon verrassen.

En het leven in Colombia gaat door...

*IK HEB VANDAAG EEN POCAHONTAS-VOGEL (kolibri) GEZIEN!*
Regen en zonnenschijn, we kennen het hier ook allebei in Cali. Niet zomaar regen, nee de oceaan die bijna letterlijk over ons heen storte. Gelukkig zijn het elke keren maar korte buien en begint de zon al snel weer te stralen. In de nacht koelt het gelukkig lekker af, waarschijnlijk omdat de meeste regen dan neervalt. De eerste dagen was dit niet zo, toen dreven we 's morgens bijna letterlijk uit ons bed. Een vooruitgang nu op dit moment dus. Ik kan jullie trouwens met trots vertellen dat ik niet meer zo bleek ben als toen ik hier aan kwam. We zijn een dagje naar een zwembad gegaan en daar heb ik een heerlijk kleurtje op gedaan (maar zoals gewoonlijk eerst een beetje verbrand).

Aanval van kakkerlakken enzo...

Ondertussen zijn we net een weekje hier en ik moet zeggen, ik voel me hier al helemaal thuis. Zelfs het typen op een spaans toetsenbord begint me al aardig te lukken. Afgelopen twee dagen hebben we geholpen in de kerk van Hein en Teija. Ze hebben net (een jaar geleden) een gebouw gekocht en zijn dat helemaal aan het opknappen. Het grappige is dat ondanks dat er nog enorm veel moet gebeuren in de kerk, ze er toch al in zitten. Het voelde wel een beetje nostalgisch aan om daar zo te schilderen en te helpen, de avonturen van ons eigen gebouw zitten nog vers in mijn geheugen.

I Love Colombiaaa!

ZOOOOOO! Ik heb een lekker stuk fruit gegeten deze morgen. We genieten sowieso al van stukjes papaya en banaan, maar deze morgen heb ik nog iets anders gegeten. Het was een stuk fruit met een super harde buitenkant die je moest pellen. Vervolgens kwam er een opening als je het steeltje er af trok en dan moest je beginnen met zuigen. Er zat een soort kikkerdrillige substantie in, slijm met pitten die vast zitten aan een dikke pels met precies tentakels aan. Ik moet eerlijk toegeven, als ik het zo beschrijf klinkt het helemaal niet lekker, maar het is heerlijk. Het ziet er een beetje uit als een peer, niet in de correcte vorm maar zo'n beetje in een bolletje en het heeft een oranje achtige kleur.

In Colombia!

Op facebook geraak ik niet, maar dit kan gelukkig overal. Gisteren rond 17u30 hebben we eerste stappen gezet op Colombiaanse bodem. Mensen, ik ben in Zuid-Amerika! Gisteren kon ik het zelf amper geloven, maar nu besef ik het toch wel ten volle: Heerlijk warm weer hier (om en rond de 30 graden), geen regen en geen wolken.  Genieten van de zon met amdere woorden.

Bijna Colombia!

Nu is het 20 uur... Dit houdt in dat het ons nog 12 uur rest op deze Vlaamse bodem. SPANNEND! Straks, want het is niet lang meer, vertrekken we naar Madrid. Daar is onze tussenstop en om half 1 ongeveer vertrekken we vandaar richting Cali. Met andere woorden, dit is mijn laatste blog bericht vanop Vlaamse bodem.

NOG 9 DAGEN!

Over 9 dagen vertrekken we alweer naar COLOMBIA! Ja ja, ik kan het zelf bijna niet geloven, maar over 9 dagen stappen we in het vliegtuig om dan in Madrid een tussenstop te maken en om dan 11 uur te vliegen naar het continent aan de andere kant van de oceaan: Zuid-Amerika. Tot nu toe weten we nog altijd niet wat we daar precies gaan doen, dus het is nog altijd even spannend. Ik weet ook niet of ik daar mijn blog regelmatig ga kunnen updaten, maar we doen ons best.

Grieks, Hebreeuw, Latijn... Het kan allemaal!

Zoals gezegd! Een paar dagen later even een verdere update. Weer met de soundtrack van Cars op de achtergrond (een bewijs dat die CD echt wel geweldig is!). Ondertussen zitten we weer helemaal in het programma. Vier dagen zijn we ondertussen alweer bezig. Maandag werden we zoals gewoonlijk in de middag opgewacht door Henk. Dit keer had heeft hij ons een bijbeltekst voorgeschoteld. Genesis 1:1-3, het allereerste begin van onze welgekende Bijbel.

Kerst, Nieuwjaar en vakantie.

Wow! Het is alweer een hele tijd geleden voor ik hier weer iets achtergelaten heb. Hoog tijd dus om weer even een beetje bij te werken. Natuurlijk ga ik geen verhaal schrijven van alles wat ik gedaan heb in de afgelopen 3 weken (want ja zo lang is het alweer geleden), maar even de hoogte puntjes. Waarschijnlijk vergeet ik dan nog de helft om er in te zetten.