*IK HEB VANDAAG EEN POCAHONTAS-VOGEL (kolibri) GEZIEN!*
Regen en zonnenschijn, we kennen het hier ook allebei in Cali. Niet zomaar regen, nee de oceaan die bijna letterlijk over ons heen storte. Gelukkig zijn het elke keren maar korte buien en begint de zon al snel weer te stralen. In de nacht koelt het gelukkig lekker af, waarschijnlijk omdat de meeste regen dan neervalt. De eerste dagen was dit niet zo, toen dreven we 's morgens bijna letterlijk uit ons bed. Een vooruitgang nu op dit moment dus. Ik kan jullie trouwens met trots vertellen dat ik niet meer zo bleek ben als toen ik hier aan kwam. We zijn een dagje naar een zwembad gegaan en daar heb ik een heerlijk kleurtje op gedaan (maar zoals gewoonlijk eerst een beetje verbrand).
Wat ik jullie trouwens ook met zeer veel blijdschap kan vertellen, is dat we geen levende kakkerlak meer gezien hebben in onze kamer! We hebben wel een grote en een kleine dode de kamer moeten uitvegen, maar dat is het gewoon. PRIJS DE HEER!
Het leven gaat hier intensief door, we zijn de straat op geweest om met mensen te bidden, Wim heeft gesproken op verschillende plaatsen,... Het is echt geweldig welke kansen we hier allemaal krijgen en hoe we de mensen blij kunnen maken door er gewoon te zijn. Ik geniet ook echt van de cultuur hier. Alles gaat zo heerlijk relax, je spreekt een uur af, maar een half uur later komen is allemaal geen enkel probleem. 'We hebben tijd' en 'Todo mañana' zijn zo een beetje hun lijfspreuken die ik zonder moeite heb overgenomen. Ben benieuwd naar hoe ik dat kan volhouden in België.
Afgelopen zaterdag zijn wij als C7-studenten meegeweest met Pilar (mijn gastvrouw) naar haar Engelse les. Ze hadden die dag een gespreksochtend, om te leren spreken, en wij mochten komen vertellen over ons geloof en wat we komen doen in Colombia. Dit was echt heel erg fijn, we hebben onze getuigenis aan de jonge mensen daar kunnen vertellen en antwoord kunnen geven op hun vragen. Ook hebben we ze uitgenodigd voor de wonder-avonden in El Abrigo (de kerk van Hein en Teija), maar tot nu toe is nog niemand geweest van die mensen, bidden dus dat ze dat komende zondag nog doen. Wel apart om te doen. George The Teacher wou gelijk dat we ook terugkwamen. Waarschijnlijk gaat dat niet meer in het programma passen. We wouden daar nog bidden voor de mensen, maar dat werd een beetje afgewimpeld door de leerkracht. Toen we terugkwamen heeft Yvonne, de dochter van Pilar, mijn handen onder handen genomen. Mijn nagels gevijld en gepolijst en mijn handen gescrubt. Heerlijke manicure met andere woorden. 's Avonds hebben we weer kunnen bidden voor de mensen in een weer een andere kerk in Cali.
Die zondag ochtend zijn we naar een hele bijzondere samenkomst geweest. Deze kerk was namelijk een kerk van ex/afkickende-drugsverslaafden. En het meest grappige van al is dat dit afkickcentrum gelocaliseerd is in een oud drugskartel van de maffia. Best wel apart met andere woorden. Het was wel erg om te zien in welke omstandigheden die mensen daar leven. De omgeving is prachtig (de maffia had veel geld...), maar zij hebben amper geld. Dit betekent dus dat ze buiten moeten koken op houdskool en wassen in een buiten gebouwde wasbak met ijskoud water. Het gebouw ziet er ook zo slecht en vervallen uit, dat raakt je hart toch wel om te zien. Ze hebben in principe de ruimte om verschillende jongeren te herbergen, maar vanwege geldgebrek kunnen ze er nu maar 5 inhuis nemen. Straks gaan we opnieuw naar de mensen daar en krijgen we een uitgebreide rondleiding enzo. Ben best wel benieuwd.
Schrijnende situaties, veel armoede, maar zo'n liefdevolle mensen. Ze geven alles, ook al hebben ze niets meer over.
Oh ja trouwens... In Colombia moet je goed luisteren naar waar de klemtoon ligt als ze zeggen: 'We gaan papa eten vanavond'. Pápa is het Spaanse woord voor vader, zoals wij het hier ook kennen, maar papá is het Spaanse woord voor aardappel. Onthouden dus!
Hai lieve schat,
BeantwoordenVerwijderenWat een avonturen. Zo fijn om te lezen. Ik leef intens met jullie mee en zie er naar uit om jullie verhalen in levende lijve te lezen.
Jullie reis is toch wel heel erg gevarieerd en schijnbaar zo heel anders als de reizen naar India. Ik lees veel ontspanning, maar ook genoeg om te ondernemen en uit te voeren. Hoe ging het bidden op straat nu? Want je vertelt wel dat jullie het hebben gedaan, maar niet hoe het echt was geweest.
Dat jullie in die Engelse les je getuigenis mochten geven, grandioos zeg. Zou hier ook wel eens mogen gebeuren. Heerlijk gewoon, dat er zoveel openheid is voor het evangelie.
Hier ook alles goed. Ik mis je best wel. Helemaal omdat je niet zomaar even kunt smsen. Ik zei gisteren nog tegen mama dat jullie het waarschijnlijk druk hadden gehad, omdat nieuwe berichten uitbleven. En dat bleek dus ook wel, of je was gewoon niet in de buurt van internet.
Hoe is het trouwens met Wim & Corrie. En met Corrie haar hernia? Ze zal wel genieten van de warmte, dat doet haar altijd goed. Ben echt blij dat ze met jullie mee is.
Lieve schat, veel zegen in de komende tijd tot de volgende berichten. Blijf oplettend, val niet in 'slaap', waakzaam tot je terug in België bent. Hij wil je gebruiken tot zegen voor velen.
Knuffel en liefs van mij.
Hallo lieve meid,
BeantwoordenVerwijderenIk zag dit keer echt uit naar een bericht van jou. Het was inderdaad lang geleden, maar zo te zien gaat alles nog prima.
Heeft Rein ook al een bericht geplaatst op zijn blog want normaal krijg ik ook daar een mail van maar nu helemaal niet.
Spannend om zo in de engelse les te getuigen in het engels natuurlijk. Wel een hele uitdaging.
Je handen zien er nu weer fantastisch uit zeker, ben helemaal jaloers.
Nog anderhalve week en de terugreis begint al weer, moet ik niet zeggen zeker, maar ja dan begint het "gewone" leven weer.
Ik zie er in ieder geval naar uit.
Liefs mama vanuit een zonnig België waar het 8 graden is. Ben benieuwd hoe het weer in Parijs gaat zijn van 't weekend.
Lieve Caressa,
BeantwoordenVerwijderenreuze interessant je blogs te lezen over je ervaringen in dat verre land, van kakkerlakken tot samen met mensen bidden op straat. Wat een variatie ! Je zal veel moeten verwerken, maar daarom is die reis ook zo leerzaam.
Met Oma en mij gaat het goed, we genieten iedere dag van ons appartement.
Een dikke knuffel
Oma en Opa
hai Caressa, ben geen familie, maar gewoon een euh fan, wou dat ik wat jonger was en nog niet zo verantwoordelijk ben voor ' huisje, tuintje meubeltje' zoals dat heet... Een jaar apart zetten voor en met de Heer is toch wel erg boeiend, leerrijk, gezegend en verfrissend. Dit jaar zal je zoveel rijker en sterker maken in geloof en wandel, en zeker deze maand in Columbia. Wow, wat een ervaringen, ontmoetingen, uitdagingen, kansen !!! zegen nog verder en blijf verwachten..met open handen. De Heer vult ze, met overvloed, zonder maat.
BeantwoordenVerwijderentot een volgende keer
Greet
Hi Caressa,
BeantwoordenVerwijderenWat een activiteiten. Dat is echt heel tof. Veel variatie en dan zal de tijd wel voorbij vliegen. Het lijkt wel dat de weekends drukker zijn dan de “midweek”. Op zichzelf niet erg als dat zo zou zijn. Uit je verhalen blijkt wel dat je/jullie volop genieten in het warme (en nu vochtige) Colombia. Op school mogen getuigen in het Engels. Dat had je vorig schooljaar niet verwacht zeker? Kijken de mensen op straat niet vreemd op, als ze merken dat je geen Spaans kan spreken? Mama is blijkbaar ook stiekem aan het aftellen ;-) Gelukkig dat we gebruik kunnen maken van de moderne communicatiemiddelen en niet een maand in spanning en "stilte" moeten leven. Toen je vorige keer belde, leek het haast dat je vlak bij ons zat.
Volgende maand kan ik/we je weer een echte knuffel geven :-)
Zo Caressa, tot volgende keer, heel veel zegen en overwinning daar en dat je ook gewoon mag genieten. Dat de dingen die je graag zou willen doen ook mogen lukken met Gods hulp.
Een dikke kuzz van je aardappel euh, je pápa
Dag Caressa groeten van ons uit Tienen, ook aan Rein, die heeft tot nu toe niet geschreven na de tiende. Doen jullie maar zo verder daar in Colombia. Bij ons is alles oké en onze Renny woont nu ook weer thuis en Jan heeft al zijn examens gehaald, dat zal hem hopen we vertrouwen geven om door te gaan. Veel zegen, Rein en Marjan.
BeantwoordenVerwijderen