woensdag 8 juni 2011

Samen aan de slag onder de Koninklijke vlag!

Rein is gaan solliciteren, dus wij hebben een middagje vrij. Dan moeten we het er van nemen en rustig alles bijwerken. Blogbericht, mails, kleine dingetjes. Je kent het wel. Tegelijkertijd kunnen we dan even de tijd nemen om uit te rusten van het geweldige Kids Camp. Na mijn laatste blog bericht is het relatief rustig geweest. Nu ja rustig, tijd om volledig te focussen op onze scriptie. Ik kan dan nu ook zeggen dat hij bijna officieel klaar is. Ik moet alleen nog één gesprek hebben met Corrie en dan kan ik de laatste dingetjes er aan doen. Gelukkig zijn we er dan vanaf, het is toch iets wat continue in je achterhoofd blijft spelen.

Maar goed... Kids Camp! De afgelopen 5 dagen (van  vorige week woensdag tot zondag) bevonden we ons in de Hoge Rielen, tussen de heerlijk ruikende dennenbomen. "Samen aan de slag onder de Koninklijke vlag" was het thema van dit jaar. Ondertussen alweer 6 jaar geleden was ik voor het laatst aanwezig op Kids Camp, daarna was ik een tiener en mocht ik naar Teens Training. Het was dus best wel spannend om sinds lange tijd terug te komen op het gekende kamp en dan nog wel als leiding! Ook hier ben ik mee geweest als gebedsleiding. Het houdt hetzelfde in als hetgeen we op TT gedaan hebben, aanwezig zijn in de gebedstent om daar te bidden met zij die willen, voor de rest bidden voor het kamp dat God alles in goede banen leidt. Ik heb er zo enorm van genoten! Maar dat was niet het enige wat mijn taak was, ik ben ook deel geweest van het muziekteam. Dit vond ik super, vroeger als kind dacht ik altijd: "Later wil ik ook zo mee zingen daar van voor!" En kijk nu, nu heb ik daar meegezongen van voor. Grappig toch. En ik heb mijn grenzen verlegd, want ik heb een zangdienst gedaan. Niet alleen, maar toch. Allemaal spannend maar ik wou het wel graag doen. En het ging goed, dus dat is het belangrijkste. Als ik kritisch erop terug kijk kan ik  wel zeggen dat ik nog actiever mag zijn, maar het was de eerste keer voor iets hè.

Voor de rest heb ik ook de taak gehad om in te vallen voor leiding die er even tussen uit viel. Geen probleem voor mij, zo had ik stiekem toch ook af en toe een beetje een groepje. Dat blijft toch leuk om samen met die kinderen spelletjes te doen of te helpen enzo. Het voelt op zo'n kamp ook altijd een beetje aan als je eigen kindjes, als je dan zo geen groepje hebt dan mis je dat gevoel een beetje.

We hebben echt geweldige momenten met die kinderen mee gemaakt. Niet alleen in de gebedstent waar we samen met ons team hebben mogen bidden voor de kinderen, maar ook tijdens de samenkomsten. Wat heel bijzonder was de samenkomst waar de kinderen ervoor konden kiezen om Jezus te volgen, om te doen wat Hem blij maakt. Het raakte mij zo diep om te zien hoeveel kinderen er naar voor kwamen. Kinderen die er allemaal voor willen kiezen om Jezus in hun leven te hebben. Zelf heb ik ook mogen bidden met die kinderen en samen mogen vragen aan Jezus of Hij in hun hartje wil komen wonen. Zo super schattig.

Wat ook heel mooi was, was de avond toen Wim kwam spreken. De kinderen laten zien hoe de Heilige Geest werkt. Achteraf hebben we met alle leiding gebeden voor de kinderen. En God heeft weer een voetje vergroot. Een meisje kwam naar ons (Miriam en mij) om te vertellen dat haar ene voet kleiner was dan de andere. En jawel hoor. Wij daarvoor bidden en huppa! Nu loopt ze weer rond met twee evengrote voeten. God is echt zo ongelooflijk groot.

Ik heb mij een hele poos afgevraagd of ik nu later met tieners of met kinderen wil gaan werken. Na Kids Camp heb ik toch maar weer eens ontdekt hoe hard die kinderen mijn hart kunnen raken. Hoe diep het gaat als ze vertellen hoeveel ze van Jezus houden en dat ze God goed vinden. Ik hoop dat ik in de toekomst mee vorm zal mogen gaan geven in de levens van deze jongelingen, dat ik hun mag gaan vertellen wie God nu echt in zijn geheel is. Maar toch, tieners zijn ook helemaal geweldig! Ik ben dus eigenlijk nog altijd benieuwd waar ik uiteindelijk terecht ga komen. Ik wil luisteren naar wat God wilt en gaan waar Hij mij naartoe zendt.

Je hoort nog van mij.

1 opmerking:

  1. Dag lieve meid,
    Laat ik maar weer eens in de 'pen' springen, het is alweer eventjes geleden.
    Maar ... wat moet ik dan schrijven? We zien elkaar regelmatig en praten dan toch wel bij.
    Ik ben blij met je, trots dat ik je tante ben en geniet van je groei en ontplooiing in het leven.
    Dicht bij de Papa blijven en het komt allemaal wel goed. Hij immers, zorgt voor jou in alle opzichten.
    Voor deze laatste weken bid ik je veel wijsheid, rust, vreugde en nog een extra portie groei toe.
    Deel uit van wie jij bent en wees gewoon lekker je zelf! Knuffel en liefs van mij.
    Roeline

    BeantwoordenVerwijderen