Weekendje Oost-Vlaanderen.

Oh jee! Koud weer komt er aan! -8°C geven ze voor komende week... Dit zal voor niemand van jullie nieuw in de oren klinken, maar toch, ik wou het ook even delen. In ieder geval, aangezien onze gemeenschappelijke ruimte een achtervoegsel van het oorspronkelijke gebouw is, is dat niet te doen om warm te stoken. Het kost stukken van mensen en dat voor 3 studenten... Wim heeft daarom maar voorgesteld om ons les te geven in hun warme living met vloerverwarming, dit zal heel wat kosten uitsparen. Helemaal als de hele winter zo ver onder 0°C zal blijven... En ja als het in de living niet kan moeten we op één van de kamers gaan. Dat gaat nog wat geven! Maar ja wat moet moet hè!
 Hahahhaa! Er in gelopen? Wij ook! Dat was wat Wim ons in de auto probeerde wijs te maken toen we terugkwamen van Oudenaarde. Ik moet eerlijk toegeven, we waren alle drie mee. Tot dat dat  van de kamers kwam, toen begonnen Rein en ik iets te vermoeden, maar Nathanaël... Die zag het al helemaal zitten! Gelukkig kunnen we hier nog altijd zitten in een heerlijk verwarmde gemeenschappelijke ruimte.

In ieder geval, we hebben echt genoten van een geweldig weekend, weer helemaal anders dan de andere die we tot nu toe gehad hebben. Vrijdag hebben we de laatste gebedsgenezingsactie in Zottegem gehad. Een vruchtvolle avond waar 4 mensen hun hart aan Jezus gegeven hebben, wat altijd weer geweldig is om te zien. Mensen ervaren Gods Geest en geven hun hart aan hem. Die avond heeft Wim mij ook naar voren geroepen voor mijn eerste 'demonstratie genezing'. Voor alle mensen moest ik bidden voor een vrouw met een pijnlijke knie. De pijn was bijna helemaal weg, toen Wim blies was het helemaal weg. Prijs de Heer! Zonder het echt te beseffen ben ik hier blijkbaar over een gigantische grens van mezelf gegaan. De rest van de avond verliep ook super vlot. Een vrouw die haar bekken voelde bewegen toen ze genezen werd van haar bekken instabiliteit na gebed van ons. Ook een man zijn aangezichtspijn verdween en een vrouw die het warm kreeg toen we baden voor haar nieren (of deze dan werkelijk genezen zijn moet verder onderzoek uitwijzen). In ieder geval, het was zeer zeker een geslaagde avond.

Hierna reden we door naar het gastgezin waar Rein, Nathanaël en ik bleven slapen (Wim sliep ergens anders). De rest van het weekend zouden we namelijk doorbrengen in Oudenaarde. Het gezin waar we sliepen waren echt super lieve, gastvrije mensen. We hebben er heerlijk gegeten, het waren schatten van mensen. Mensen met een grote honger naar meer van God, wat geweldig is om te zien. Ook super dat we dan onze verhalen en kennis met hun kunnen delen, zodat ook zij op sommige vlakken weer verder kunnen. 

De volgende ochtend was het vroeg opstaan. We gingen dit weekend 'gemeente opbouwend' werk doen en in het kader daarvan ging Wim les geven over genezing. 's Morgens dus les van Wim (waar heel wat mensen waren, wat dus zeker goed is!), in de middag de praktijk en 's avonds heerlijk lang babbelen met het gastgezin. Om dan veel te laat te gaan slapen in vergelijking met het vroege opstaan van de volgende morgen, maar dat doet er niet toe! Het was echt super gezellig. In principe zouden we gaan luisteren naar iemand die net een reis achter de rug had in Burkina Faso, maar door het babbelen waren we de tijd uit het oog verloren. Helaas? Ach eigenlijk niet... We weten toch niet wat we gemist hebben het. Die volgende ochtend heeft Wim dus gesproken en hebben we weer mogen bidden voor genezing. Gelukkig word ik dat niet beu om daarvoor te bidden. Verschillende mensen zijn dan ook aangeraakt door de kracht van God. We hebben pijnlijke ruggen en nekken weten genezen, een voetje dat even lang als het andere werd en ik neem aan nog heel wat meer (niet alles is meteen te testen). Het leuke was dat de gemeente hun 'liefdesmaal' gecombineerd had met dit weekend zodat wij hier mee van konden genieten. Ze doen dit één keer in de zoveel maanden, iedereen neemt iets mee en zo kan iedereen van alles wat eten. Super lekker en super gezellig. Rein, Nathanaël en ik hebben zo een hele tijd met ene 'Erik Jurjen' gebabbeld. Dit was wel grappig aangezien mijn broer ook Jurjen noemt. 

We moesten wel weer op tijd vertrekken aangezien we diezelfde avond nog naar de PAL zouden gaan. Deze is echt super fijn geweest. De TeensTrainingBand heeft gespeeld met de zangdienst onder leiding van Yuri en een preek achtig iets door Jelle Cremers en David Sies. Het zat allemaal super goed in elkaar. Achteraf nog leuk kunnen babbelen met mensen over C7 (reclame, reclame!) en met mensen die ik ken natuurlijk. 

Het was echt een super fijn weekend, druk maar gezellig. Ik ben wel blij om nu weer thuis te zijn en over 3 nachtjes slapen ga ik weer naar Londerzeel-thuis. Ik heb der best wel zin in, even weer uit een programma, een weekend helemaal invullen naar mijn eigen doen en natuurlijk SINTERKLAAS vieren! Ik moet alleen nog wel een cadeautje gaan kopen voor mijn persoontje (we trekken lotjes voor wie we een cadeau moeten kopen, maar ik kan natuurlijk niet zeggen wie ik heb hè!) en een gedichtje schrijven. Komt wel goed!

Lezertjes, ik ga jullie laten! Gods zegen en tot de volgende!