Niet te geloven! Gisteren heeft het gesneeuwd! Roeline kwam lesgeven over gebed en toen ze binnen kwam wist ze ons te vertellen dat er in Londerzeel dikke vlokken naar beneden dwarrelden. Niet dat het bleef liggen, maar dan nog! Sneeuw is sneeuw. Even later waren we bezig met de les, zeg Rein ineens: "Kijk het sneeuwt!" Ik verschoot eigenlijk best wel, niet zo zeer omdat hij luid riep, maar om de sneeuw.
Wat gaat dat geven komende winter dan? Krijgen we dan of te wel Sneeuwstormen zodat we niet meer buiten huis kunnen of krijgen we 30°C? Ik zou het niet meer kunnen voorspellen! Gelukkig ben ik geen weervrouw. Dat maakt mij anders toch niet minder benieuwd naar wat ons te wachten staat. Zolang we eind januari maar kunnen vertrekken naar Colombia, vind ik alles goed. Nu ja alles is ook veel gezegd, maar je snapt wat ik bedoel.
De week nu zo na Dynamite is gezellig geweest, maar wel vermoeiend. We hebben les gehad, natuurlijk, maar daarbuiten heb ik nog veel gedaan. Met als resultaat dat ik een beetje 'onderslaapt' was (ik had niet genoeg geslapen). Zondag was Lineke dan blijven slapen, maandagavond was Tim hier, dinsdag... Dan hebben we les gehad van Donat waardoor het toch best laat geworden is. Woensdag ben ik met Karen naar de film geweest en donderdag, ja donderdag kon ik eindelijk op tijd gaan slapen. Ik hoor je al denken: "Dat is dan toch gewoon je eigen schuld?" En inderdaad, dat is het ook, maar dat neemt niet weg dat ik behoorlijk moe was.
Woensdag ben ik dus met Karen naar de film geweest en dat was niet zomaar een film. Het was een documentaire-film over Artsen Zonder Grenzen (Living in Emergency Tour) Het leven van deze mensen als ze op missie zijn, hoe het er aan toe gaat enzo. De film zelf is gemaakt door iemand die buiten de organisatie staat, dus het is gefilmd vanuit de ooghoek van een niet arts. In ieder geval, een beetje sesatiegericht dus. Onze ogen werden niet gespaard voor een been dat geamputeerd werd en dergelijke operaties. Het zal wel knap in elkaar moet ik eerlijk toegeven. Ik ken de organisatie al wel langer, in de lagere school word je doodgegooid met die zaken, maar ik wist enkel de puur informatieve zaken. Om nu dus een documentaire te zien over het leven van die mensen daar is dus best aangrijpend. De docu liet de pure realiteit zien en was op die manier dus ook heel eerlijk over alles. Zo kon je duidelijk merken dat de artsen daar ontzettend eenzaam zijn en dat negativisme hen op veel momenten dichter aan het hart ligt dan optimisme. Ik vraag met dan ook af of zij een doel hebben van hun zijn daar... Ze helpen mensen, genezen zieken,... Maar waarom eigenlijk? Waarschijnlijk om de mensen uit hun lijden te verlossen, maar wat daarna dan? Wat ik eigenlijk wil zeggen is, ze kennen Jezus niet. Er is vaak eenzaamheid in hun hart, ze zeggen het zelf (althans die artsen). Ze staan er vaak helemaal alleen voor. Vaak is het dat één zo'n arts daar toe komt en meteen verantwoordelijkheid krijgt over 20 artsen onder hun en een groot deel van de patiënten. Helemaal alleen binnen een bepaalde cultuur, niemand van je eigen cultuur in de buurt, niemand die je kent. Je leert wel mensen kennen, maar dan nog. Eenzaamheid staat daar toch zeer hoog. En al die ellende dat je om je heen ziet. Ik denk echt, dat als ze Jezus in hun hart hebben, ze het veel makkelijker zouden kunnen dragen. En dat ze dan ook vaker meer als één missie zullen doen (vele doen er één en daarna geen meer).
Dit allemaal houdt niet tegen dat ze fantastisch werk doen. Er is een ontzettende nood naar goede artsen en chirurgen en van dat soort mensen, maar ze zijn moeilijk te vinden. Zeker degene die willen blijven doorgaan.
Aangrijpend. Karen en ik hebben toch 'met open mond' (bij wijze van spreken) naar de film gekeken.
Na de film zijn Karen en ik op het kot van Karen nog iets gaan drinken, een appel-kersen-sapje! Nog heerlijk gebabbeld over van alles en nog wat en onze 'goodiebag' uitgekieperd. Dit was een zak die we kregen na de film (als we onze Enquête brief afgaven) met allerlei reclame en staaltjes in (snoepjes, gel, een EOS magazine, een flesopener, noteblokje, een maggi-champignonnensaus-zakje en nog meer). Na enkele bakjes popcorn zijn we terug gewandeld naar Karen haar fiets en ben ik doorgewandeld naar huis. Dat was nu is echt een heel interessante avond! Ben blij dat ik naar die film geweest ben.
Deze nacht heb ik eindelijk kunnen uitslapen en dat is nodig ook. Vanavond hebben we gebedsgenezingsactie in Zottegem. Daarna rijden we direct door naar Oudenaarde, daar blijven we slapen. Zaterdag geeft Wim daar les over genezing (een andere kijk hier op) en 's avonds hebben we ook daar weer een gebedsgenezingsavond. Zondag ochtend weer en dan komen weer thuis. Met andere woorden, jullie gaan daar nog van horen! Maar voor we daar zijn gaan we zo eerst eten en studeren voor het examen van Henk komende dinsdag.
Maar goed, jullie lezen mij wel weer ;-)
Gods zegen!
Geweldig dat je hebt kunnen slapen en nu dus een flink lang stuk.Het was fantastisch om je stuk te lezen van het Dynamite weekend, ik was er niet maar door jou toch wel een beetje.
BeantwoordenVerwijderenIk heb het druk gehad de afgelopen dagen, bij Martha geweest om daar de keukenkastjes te poetsen voordat zij ze zou inrichten en ja hoor de lamp uit haar gang hangt in de woonkomer en een lamp uit Tsjechie in haar slaapkamer, die helemaal nieuw is. Ze heeft echt veel meubels nieuw gekocht, en ik geef haar groot gelijk.
Vandaag gepoetst bij Roeline de trappen hadden wel weer een beurtje nodig dus dat is ook alweer gedaan. Papa is vandaag de hele dag bij opa en omaB om daar te klussen voor ze in hun nieuwe woonst kunnen. Deze week en ook de volgende week zullen ze veel inpakken want de verhuisdatum is in zicht, 8 december alweer en dat is heel gauw;
Ben naar een CD van MichaelW aan het luisteren een nieuwe 'Wonder' genaamd, het eerste nummer is nogal druk maar er zitten ook hele mooie nummers tussen, wel weer helemaal anders als de Halleluja CD. Trouwens ome Dirk stuurde een link door van het Halleluja van Händel in een winkelcentrum, kei mooi ik had er tranen van in mijn ogen, ik zal de link doorsturen, als Roeline dat al niet gedaan heeft.
Vanmiddag op kantoor gezeten want we krijgen massa's subsidie van het gemeente bestuur maar dan moeten er ook rekeningen worden ingediend endat ben ik gaan doen met Michaël alle rekeningen verzamelen en nummeren en zo. De zaal begint al vorm te krijgen de laatste laag chap ligt al met daaronder vloerverwarming en een dikke isolatie laag. Wel een pech dat we met de kids niet in ons lokaal kunnen zondag omdat dat allemaal moet drogen en zo. Gaan we nog maar weer eens bij Jacquline boven, wel een gedoe maar gelukkig hebben we die mogelijkheid. Meisje geniet van je weekend, hier zal het rustig zijn zonder Leanne die naar het Ladies weekend is,ben benieuwd hoe ze het daar heeft.
Doe ze de groetjes daar en in Zottegem aan Erwin als je die nog ziet.
Hou van je en hoor wel weer van je verhalen.
Liefs Mama
He Caressa,
BeantwoordenVerwijderenHeb ik helemaal niets van gemerkt dat je zo moe was gisteren ... alhoewel ... tussen de middag lag je wel te maffen op de bank, maar dat is je vergeven. Je was toch behoorlijk actief tijdens de les en zeker tijdens het gebedsuur dat je leidde. Wat je trouwens echt weer eens uitstekend gedaan hebt.
Vandaag een rustig dagje op kantoor gedaan. Er was niet veel volk, dus dat gaat dan prima. Vanmiddag toen ik alleen was heerlijk IHOP opgezet en luisteren maar ... zalig gewoon.
Verder een rustig weekendje. Maar er moeten ook nog wel studies worden vertaald, een preek gemaakt voor zondag, de verjaardag vieren van Murielle die vandaag jarig is, maar het morgen viert en voor je het weet is dan het weekend al weer om.
Dus ... ik zal moeten plannen om jullie examens na te kijken. Zal wel zondagmiddag worden :-)
Je leest dit waarschijnlijk niet meer voor het weekend, maar dat neemt niet weg dat ik je veel zegen en vreugde en kracht en geloof toe bidt om weer heerlijk uit te delen in Zottegem en Oudenaarde. Doe ze daar de groetjes. Er zullen er zeker zijn die mij waarschijnlijk wel kennen.
Love you, dikke knuffel van mij.
Dag Caressa,
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je grote vriendin ook in Leuven studeert. Indien je in Denemarken had gezeten, was het wel anders geweest. Maar nu kan je (even) met Karen afspreken en een babbel hebben met een dame. Tussen al die jongens op C7 is dit echt niet mogelijk. Tenzij Lineke blijft slapen…
Jullie reizen nogal! Zelf zo ver dat je wel ter plekke moet blijven slapen ;-)
Ik ben benieuwd naar je nieuwe verhalen en ervaringen. Vanmorgen, na de dienst (*), hoorde ik nog goede berichten over jou (ook van Jurjen en Leanne). Dat jullie allemaal zo gegroeid zijn, niet zozeer in lengte, wel in jullie functioneren in Gods koninkrijk. Als ouders kunnen we alleen God heel dankbaar zijn voor de keuzes die jullie gemaakt hebben (en iedere dag nog doen) om met heel jullie hart Hem te dienen. En nu werk je aan een stevig fundament, gebouwd op Christus.
Ik wens je nog hele fijne dagen toe. Nog een paar nachtjes slapen en dan kan ik je weer een dikke knuf geven. Tot zo lang, moet je het met mijn e-mail-knuffel doen.
Dikke kuzz en doei,
papa
(*) Tijdens de dienst nog kunnen “naproeven” van jullie Dynamite WE. We hadden een gezegende zangdienst, olv Bruno, gevolgd door een Jezus-centraal-boodschap-met-avondmaal, van Roeline.
Joepie!
BeantwoordenVerwijderenIk vond het woensdag ook geweldig! Ben blij dat we hebben 'gemeet' :D Op naar de volgende zou ik zo zeggen!
Have a nice & blessed week honey!
Dikke kus! Karen